dönem dönem türk filmlerine sarıyorum. epey üst üste türk filmi izledikten sonra araya başka filmlere geçiriyorum. dün gece ne izlesem diye bakınırken gördüm filmi. taner birsel ismini görünce, imdb puanı da fena olmayınca izledim.
şahane film olmuş. beyoğlu özelinde istanbul'un filmdeki zamanları ayrı güzel, insan içlenerek izliyor. doksanlarda, iki binlerin başında istanbul'da geçen filmleri izleyince, bir şehire nasıl ihanet edilir çok daha iyi anlaşılıyor. gerçi sokağa çıkınca da fark ediliyor ama filmlerde; hele hele çekimler iyiyse istanbul'un başına gelen korkunç betonlara insan üzülüyor. gerçekten harika bir şehir.
kendi halinde, işinde gücün oldugu düşünülen bir insanın dönüşümü anlatılıyor. bulunan yüklü bir para sonrası yaşanılan dönüşüm. parayı geri mi versem tereddütü, akabinde ufak tefek harcamalar ve sonrasında raydan çıkış.
selim, bana göre her zaman parayı bulduktan sonraki gibi bir adamdı. başkaları için yaşıyordu. başkalarının fikirleri onun için önemliydi. namuslu, ahlaklı insan olmayı başkalarından övgü almak için seviyordu. en sonunda da evine gelen kadınla yaşadığı şey tüm bunlardan kopuştu. zaten o kopuş hem selim'in hem de filmin sonu oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder