24 Eylül, 2017

Suç ve Ceza


üniversitenin ilk senesinde okumuştum ama pek bir şey hatırlamadığımı fark edince tekrar okumak istedim. iyi ki tekrar okudum. unuttuğum çok yer varmış, zaman zaman okunulan bir kitabı tekrar okumakta fayda var. karakterleri, olayı, iyi kötü hatırlıyordum ama kitap hakkında konuşacak olsam pek bir şey söyleyemezdim. işte baltalı bir öğrenci var onun etrafında dönen olaylar diye işin içinden çıkardım.

raskolnikov'un hem olay öncesinde hem olay sonrasında içine düştüğü psikolojik durum aslında olayların hiçbir zaman gözüktüğü gibi olmadığını gösteriyor. zaten hafifletici sebeplerin de olması bunun bir sonucu ama yine de her zaman bunları göz ardı edip sonuca odaklanıyoruz. raskolnikov, suçunu itiraf ettikten sonra onun aslında çok iyi insan olduğunu ispatlayanlar suçlunun psikolojisinin önemli olduğunu gösteriyor. yaptığı yardımlar, ailesini düşünmesi, cebinde üç kuruş para olmasına rağmen onu daha çok ihtiyacı olana vermesi vs aslında onun iyi insan olduğunu gösteriyor. bunlara rağmen yine de içine girdiği psikoloji suçu işlemesine engel olamıyor. gerçi suçu işlerken de esas amacı çalmak değil, iyi niyetle bir şey yaptığını düşünüyor. kadının kötü olduğunu, insanlar tarafında sevilmediği, hayatta olmasının bir önemi olmaması aslında önemli olan. kötü bir insan olduğu için yaptığı hiçbir şey yok. kötü bir insan olsaydı sonucunda itiraf yerine kaçmayı seçerdi ya da çaldığı paraları bir şekilde kullanırdı. oysa ne çaldığını kendisi bile bilmiyordu. demek ki bazen iyi insanlar da öldürüyor.

Hiç yorum yok: