29 Ocak, 2019

Bread and Roses



  "The worker must have bread, but she must have roses, too." 

sinemanın tekniğinden anlamam ya da sinema tarihine hakim değilim. bir filmi sevme kriterim filmin anlattı hikayeyi idrak edebilmem, bende bir şey uyandırmasıyla ilgili. bu yüzden kült olmus filmleri zaman zaman sevemiyorum ya da sıradan denilebilecek veya kusuru olan filmleri çok sevebiliyorum.

filmin türkçesi ekmek ve güller. filmi adı james oppenheim'ın bread and roses şiirinden geliyor. şarkılara da konu olan protest bir şiir aslında.

ken loach çok sevdiğim bir yönetmen. değindiği konular, anlattıgı hikayeler beni filmin içine dahil ediyor. göçmen, işçi, tutunamama hikayeleri... zaman zaman filmlerini izlerken mantık hatası ya da kusur bulsam da genel olarak film gözümde değer kaybetmiyor. zevkle izlemeye devam ediyorum.

meksikalı maya'nın abd'ye illegal olarak göç etmesiyle başlıyor film. maya ve abd'de bulunan ablası insan kaçakçılarıyla anlasıp maya'nın sınırı geçmesini sağlıyorlar. maya, abd'de daha iyi bir hayat, daha iyi bir gelecek kurabileceğini düşünüyor. sınırı geçtikten sonra ablasının yanına yerleşiyor ve ablasının çalıştıgı binada temizlikçi olarak çalısmaya baslıyor. tabii bu işe giriş serüvenini daha ayrıntılı olarak sonradan rosa'nın attıgı tirattan öğreniyoruz. sadece üç kuruş parayla karın doyurmak için insanların çektiği sıkıntılar kadar, üç kuruşluk işe girmeye çalışmak ve insanın hayatından, kendisinden verdiği tavizler de yıpratıcı. hatta çok çok daha yıpratıcı. bu yüzde hikaye maya üzerinden yürüse de rosa'nın ailesi için yaptıklarını anlattığı 1-2 dakikalık sahne filmin en çarpıcı sahnesi oluyor. insanları yargılamamak lazım. insanların ne düşündüğünü, nelere katlandıgını bilmeden kendi küçük idealist hayatımız üzerinden baska insanların sadece karın doyurmak için yaptıkları tercihleri yargılamamak gerekiyor.

ken loach filmlerini izlesem de özellikle kariyerinin ilk filmlerini izleme fırsatım olmamamıştı. yavaş yavaş o filmleri de izleyip anlattıgı meselelere dahil olmak ya da meseleleri hissedebilmeyi seviyorum.

Hiç yorum yok: